به مناسبت ِ "اردی جهنّم " صدای ِ له شدن ِ شکوفه های ِ آرزوهای ِ زرد و خشک شده ام را زیر پای ِ عابری می شنوم !

عابری مغرور و سرد و کمی تا قسمتی بآرانی ؛ مُنفَــعـِـل !

پیاده رویی به عرض ِ دو شانه ...

زندگی ام خالی از هر " امید ِ " راکد شده ،

انتهای ِ عمق ِ بیست و اندی سانتی اش ، لجن روییده !

از من نترس ... کفش هایت را مهمان ِ وجودم کن ،

نترس ... به وقت ِ گرینویچ ، چند ماهی هست که مرده ام !

همانند ِ شهر ِ کفن پوشم ؛

شهر ِ من ، مرده است .

دیوارهایش را لمس نکنید ،

کفنی خاکستری رویش کشیده اند !

باران ببار ... تن ِ شهر ، غسل میت می طلبد ...

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: