دنیای آدما گاهی به فراخور حال و احوالاتشون خیلی خیلی بزرگ میشه و
گاهی خیلی کوچیک ، طوری که هروقت به دنیای کوچکت فکر می کنی ،
احساسی شبیه له شدن بین خواسته هات بهت دست می ده ،
من دارم ، دست و پنجه میزنم توی ِ این دنیا برای به دست آوردنش !
اندر احوالات من این روزها دنیام خیلی کوچیک شده ،
تمآم ِدنیآم شده یه نفر ... حس خوبی نیست اما:
به آدم جرات مقابله با واقعیت رو می ده و این که آدم برای رسیدن به خواسته هاش باید تلاش کنه ،
اگر به خواسته ای نرسیدیم اولین مقصرخودمونیم !
خدآیا هر تنبیهی لازم باشه ، مهم نیست فقط فرفره مو باشه *:) ...
همه اینا مقدمه این بود :
تو این شب هآ ، آرزومند ِ یگآنه آرزویِ نآرنجی ِ مهلا هم باشین *:)